SEJARAH KESATUAN SISWAZAH ITM

Tahukah anda bahawa sebelum UiTM berada di bawah era gelap di mana para pelajar "diwakili" oleh Majlis Perwakilan Pelajar (MPP) yang tidak lain hanyalah tali barut pihak pengurusan, UiTM atau Institut Teknologi MARA (ITM) pernah memiliki suatu kesatuan mahasiswa? Kesatuan ini dipanggil Kesatuan Siswazah ITM. Ya, mahasiswa UiTM pernah diwakili oleh sebuah kesatuan mahasiswa yang tidak hanya proaktif memperjuangkan isu-isu mahasiswa, teyapi juga isu-isu nasional.

Sejarah kehebatan KSITM boleh dikesan sejak tahun 1970-an. Pada zaman ini, KSITM telah memainkan peranan yang signifikan dalam proses penaiktarafan ITM kepada sebuah universiti. Hal ini mengukuhkan lagi hujah bahawa sebuah kesatuan mahasiswa lebih efektif dalam membawa suara mahasiswa jika hendak dibandingkan dengan MPP.

Acapkali kita mendengar ungkapan bahawa demonstrasi itu bukan budaya kita. Ungkapan ini datang daripada pelbagai pihak, termasuklah pihak pro-pentadbiran yang sering menganggap demonstrasi sebagai cara yang salah dalam membawa suara mahasiswa.

Namun begitu, tahukah anda bahawa UiTM itu sendiri secara tidak langsung daripada demontrasi? Peristiwa pada tanggal 22 April 1974 ini bukan sahaja menggegarkan ITM, malah seluruh negara. Demonstrasi yang berlaku berlarutan sehingga seminggu dan melibatkan lebih 6 ribu mahasiswa. 

Pada ketika itu, mereka berarak menuju ke Parlimen. Setibanya mereka di sana, ada dalam kalangan mereka yang ditangkap. Terdapat juga beberapa individu yang dimasukkan ke dalam hospital. Yang lagi dahsyat, pelajar siap rampas kereta api. 

Mereka yang mengungkapkan bahawa demonstrasi bukan budaya kita jelas buta sejarah. Kendatipun begitu, kebutaan ramai terhadap sejarah ini sedikit sebanyak disumbangkan oleh sejarah ini yang cuba disembunyikan oleh pelbagai pihak.

PESANAN KEPADA PARA PENDIDIK

1. Pelbagaikan kaedah pentaksiran (kuiz, esei pendek)

2. Sediakan bahan buat pelajar

3. Pastikan arahan jelas dan inklusif

IDEA POLISI TAQEEM

1. Kerajaan tidak dibenarkan untuk menukar kenderaan rasmi terlampau kerap. Kenderaan rasmi pula perlulah daripada jenama tempatan, terutamanya kereta.

2. Universiti diwajibkan untuk mendemonstrasikan di mana pelajar akan tinggal sebagai prasyarat untuk meningkatkan kadar pengambilan pelajar. Jika di kampus terbabit ada isu kekurangan penempatan, mereka perlu membina penempatan baru sebelum menerima lebih ramai pelajar.

3. Akta Pendanaan Politik di mana parti politik hendaklah mendedahkan jumlah dan pemberi dana mereka.

4. Parti-parti politik diberi peluang sama rata untuk berkempen menggunakan saluran rasmi kerajaan. Misalnya, masing-masing dibenarkan untuk memaparkan iklan di saluran TV RTM.

5. Kerajaan dilarang daripada mengguna atau mempromosikan GenAI.

6. Penggunaan teks alternatif (alt text) perlulah diwajibkan bagi semua saluran rasmi kerajaan.

7. Akaun rasmi bagi jawatan penting seperti akaun rasmi Menteri Pendidikan Tinggi.

8. Pegawai awam dilarang menyekat orang awam di media sosial. Ruangan komen/balasan juga perlulah sentiasa dibuka.

9. Pelebaran skop undi pos dan undi tidak hadir

10. Undang-undang anti-kebencian 

11. Pegawai awam dilarang mempunyai banyak jawatan. Misalnya, seseorang itu tidak boleh memegang jawatan sebagai Ahli Parlimen dan Menteri Besar pada masa yang sama.

12. Berita tidak boleh berada di belakang dinding bayar (paywall).

13. Program Sarapan Percuma

14. Perundangan Bahasa Biasa atau Plain Language Legislation¹

15. Had umur Senator diturunkan daripada 30 kepada 18 tahun.

16. Refund oleh KTM mestilah dibenarkan dalam bentuk wang dan bukan kredit².

17. Meghentikan pelaksanaan majlis tidak penting seperti majli pecah tanah, serahan kunci dan sebagainya.

18. Pertimbangkan penghidap COVID berpanjangan buat status OKU³.

19. Cuti datang bulan berbayar buat pekerja dan cuti datang bulan biasa buat pelajar.

20. Pemberian cuti kesihatan mental buat pekerja dan pelajar.

21. Polisi bekerja secara anjal

22. Penyahmandatorian kawad kaki

23. Akta Kesatuan Mahasiswa

24. Perdana Menteri diundi oleh Parlimen

25. Nasionalisasi perkhidmatan kereta api

26. Cukai mahatinggi untuk golongan mahakaya 

27. Hentikan proses meMelayukan perkataan dalam bahasa Inggeris.

28. Hari Kebangsaan adalah pada 16 September. 31 Ogos disambut sebagai Hari Malaya dan Hari Sabah.

29. Mansuhkan Akta Hasutan

30. Hari Malaysia dijadikan Hari Kebangsaan. "Bulan" Kebangsaan akan bermula pada 22 Julai (Hari Sarawak) dan berakhir pada 16 September (Hari Malaysia).

31. Hari Merdeka pada 31 Ogos dikenali sebagai Hari Malaya atau Hari Kemerdekaan/Merdeka Malaya/Persekutuan Tanah Melayu. Bukannya Hari Kebangsaan atau Hari Kemerdekaan Malaysia.

32. Memansuhkan akta-akta represif tinggalan Inggeris 

33. Menyahkan kod pakaian berkiblatkan Barat 

34. Parlimen dipindahkan daripada Kuala Lumpur kepada Putrajaya (Pusat Konvensyen Antarabangsa Putrajaya).

35. Kuala Lumpur tidak lagi menjadi ibu negara dan dikembalikan semula kepada negeri Selangor⁴.

36. Putrajaya dijadikan ibu negara yang baharu.

37. Pemantapan pengangkutan awam diutamakan berbanding dengan penggalakkan pemilikan kenderaan (kereta) elektrik.

38. Hukuman terhadap pendera (perotan) kanak-kanak.

39. Denda mengikut tangga pendapatan.

40. Gelaran Yang di-Pertua Negara dan bukannya Yang di-Pertua Negeri bagi Kepala Negara Sabah⁵. Yang di-Pertua Negara Sabah diundi oleh warganegara Sabah⁶.

41. Gelaran Kepala Negara Sarawak ialah Gabenor.

42. Pindaan undang-undang yang signifikan tidak disekalikan dalam satu rang undang-undang, tetapi diasingkan⁷.

43. Ibu negara Malaysia dan Malaya terletak di Putrajaya, manakala ibu negara Sabah ialah Kota Kinabalu. Kuching pula diangkat sebagai ibu negara Sarawak.

44. Malaysia diiktiraf sebagai sebuah persekutuan asimetrikal yang terdiri daripada tiga buah negara yang sama rata dari segi taraf Malaya, Sabah dan Sarawak⁸.

45. Dewan Undangan Negeri (DUN) Sabah dan Sarawak dinaik taraf sebagai Parlimen.

46. Ketua kerajaan Sabah digelar Perdana Menteri⁹. 

47. Menghentikan sebarang cubaan pembinaan lebuh raya.

48. Melarang kereta bersaiz jumbo¹⁰ daripada berada di kawasan bandar¹¹, atau mengenakan cukai jalan pada kadar mahatinggi pagi pemilik kereta mahabesar.

49. Umur minimum untuk berkahwin adalah 18 tahun bagi semua jantina.

50. Hal ehwal Malaya ditadbir oleh Kerajaan Persekutuan.

51. Jemaah Menteri digantikan dengan Majlis Persekutuan ala Switzerland.

52. Mewajibkan tandas dilengkapi tandas duduk berbanding tandas cangkung.

53. Umur minimum untuk membeli rokok dinaikkan kepada 21 tahun.

54. Pencen bulanan minimum sebanyak RM500 buat warga emas yang tidak menerima sebarang pencen¹².

55. Sektor-sektor penting akan dinasionalisasikan.

56. Had laju di kawasan berisiko ditetapkan pada 30km/j¹³.

57. Mewujudkan Mahkamah Perlembagaan. Mahkamah Persekutuan masih merupakan mahkamah tertinggi, diikuti oleh Mahkamah Rayuan. Mahkamah Perlembagaan ialah mahkamah istimewa seperti Mahkamah Khas. Ia setaraf dengan Mahkamah Tinggi.

58. Dewan Negara ditambah baik dengan Senator dipilih melalui pilihan raya yang diadakan serentak dengan pilihan raya Dewan Rakyat. Ahli Dewan Rakyat aka Ahli Parlimen diundi menggunakan sistem first-past-the-post dan Senator diundi menggunakan sistem perwakilan berkadar.

59. Referendum untuk isu-isu penting.

60. Pemisahan jawatan Peguam Negara dengan Pendakwa Raya dengan pewujudan jawatan Pendakwa Raya yang berasingan.

61. Bahasa Inggeris dijadikan bahasa rasmi kedua.

62. Peruntukan kerajaan bagi pasukan bola sepak tidak melebihi peruntukan swasta.

63. Peruntukan kerajaan tertinggi buat industri e-sukan.

64. Berita e-sukan oleh media arus perdana.

65. Memudahkan kehidupan seharian OKU¹⁴.

66. 1/3 kerusi Dewan Negara buat Sabah, dan 1/3 kerusi lagi buat Sarawak¹⁵.

67. Sistem pendidikan tidak berkiblatkan peperiksaan pusat¹⁶.

68. Kerusi Dewan Rakyat mengikut populasi¹⁷.

69. Gaji pihak pengurusan diikat dengan gaji pekerja¹⁸.

70. Ahli Parlimen wajib menghadiri sidang Parlimen. Jika uzur, letak jawatan. 

71. Penangguhan bayaran yuran pendaftaran/pengajian/perkhidmatan/penginapan sehingga mendapat penajaan atau sebelum pengumuman keputusan peperiksaan bagi pelajar baharu dan sedia ada.

72. Pendidikan tinggi percuma khususnya buat pelajar dari latar belakang keluarga kurang berkemampuan.

73. Baju batik diiktiraf sebagai pakaian profesional utama dan bukan lagi pakaian sut. 

74. Caj rawatan bagi pekerja migran hendaklah sama seperti warganegara. Kos rawatan mereka akan dibiayai oleh Kementerian Kesihatan. Bagi tujuan ini, sebahagian daripada levi pekerja migran hendaklah disalurkan kepada KKM¹⁹.

75. Mengindekskan gaji minimum kepada inflasi.

76. Mennyahjenayahkan penggunaan dadah.

77. Reformasi sistem pengampunan dengan memindahkan kuasa pengampunan kepada Parlimen.

78. Setiap undian di Parlimen perlulah diluluskan apabila mencapai majoriti 1/2 daripada keseluruhan Ahli Parlimen dan bukannya mereka yang hadir saja.

79. Makan tengah hari percuma buat murid sekolah.

80. Cukai karbon 

81. Cukai durian runtuh

82. Cukai golongan mahakaya

83. Suruhanjaya Perkhidmatan Kesihatan 

84. Tiada lagi sekolah elit.

85. Mewujudkan jawatan pembantu guru.

86. Tiada biasiswa buat orang kaya.

87. Akta Parlimen Berpenggal Tetap. Hari Pilihan Raya Umum ditetapkan pada tarikh tertentu setiap lima tahun. Ia diiktiraf sebagai cuti umum.

88. Debat Calon Majlis Persekutuan 

89. Pilihan raya pecat

90. Mengembalikan semula Pendidikan Sivik dan Kewarganegaraan.

91. Had tempoh jawatan kehakiman.

92. Pengampunan hutang PTPTN bersasar.

93. Polisi imigrasi. Mengintegrasikan imigran dan pelarian ke dalam komuniti. Membantu memenuhi keperluan sumber manusia dalam negara. Deportasi hanya untuk individu dengan rekod jenayah serius dan memberi ancaman keselamatan sebenar. Pelarian dibenarkan bekerja secara sah.

94. Individu tanpa negara dibenarkan untuk bekerja secara sah.

95. Perangkaan polisi berdasarkan data.

96. Istilah Bendahara bagi menggantikan Perdana Menteri

97. Mewajibkan pelabelan hasil janaan AI.

98. Larangan penggunaan AI untuk suara artis.

99. Hukuman buat mereka yang menggunakan suara artis, kemiripan seseorang tanpa kebenaran.

100. Suruhanjaya Perkhidmatan Parlimen

101. Cuti paterniti

102. Mengembalikan semula GST pada kadar 0% bagi barang keperluan asas harian (beras, minyak, gula), dan 3% hingga 10% bagi barangan lain (telefon pintar mewah, barang kemas, alkohol).

103. Gaji maksimum. Gaji eksekutif teratas tidak boleh melebihi 10 kali ganda gaji pertengahan pekerja. 

104. Tiada kadar cukai 0% buat cukai golongan kaya.

105. Meningkatkan bajet KKM melebihi 5% daripada KDNK.

106. Undang-undang perlindungan individu tanpa negara

107. Menormalisasikan semula penggunaan faks.

108. Memberikan kerusi roda percuma buat mereka yang memerlukan.

109. Jumlah tanggungan keluarga dan pelbagai faktor lain diambil kira untuk bantuan.

110. Peguam Negara, Pendakwa Raya dan Ketua Setiausaha Negara sebagai ahli ex-officio Parlimen.

111. Tiada lagi Yang di-Pertua Negeri Melaka dan Pulau Pinang. Jawatan tersebut akaun digantikan oleh seseorang yang memegang jawatan sebagai ketua negeri dan ketua kerajaan negeri pada masa yang sama yang akan digelar sebagai Ketua Eksekutif.

112. Premier, Ketua Menteri, Ketua Eksekutif dan Menteri Besar sebagai ahli ex-officio Parlimen.

113. Tindakan afirmatif berdasarkan keperluan dan bukannya kaum.

114. Setiap negeri dan wilayah berhak mempunyai bahasa rasminya yang tersendiri. Negeri yang mempunyai ramai penduduk Cina wajar menetapkan bahasa Cina sebagai salah satu bahasa rasmi, di samping bahasa Melayu dan bahasa Inggeris. 

115. Referendum untuk perjanjian antarabangsa 

116. Memperluaskan cakupan undi pos

117. Had umur 65 tahun bagi calon pilihan raya

118. Menggalakkan penubuhan perniagaan koperasi yang membolehkan ahli masyarakat mempunyai kepentingan dan kuasa membuat keputusan. 

119. Menyediakan platform dalam talian untuk rakyat memberikan maklum balas tentang dasar dan perkhidmatan kerajaan, memastikan suara mereka didengari.

120. Memperhebatkan kursus Pengajian Malaysia

121. Latihan industri sebagai elektif di universiti 

122. Subjek bahasa isyarat dan bahasa minoriti tempatan

123. Pengajian Am sebagai subjek SPM

124. Memandatkan pengeluaran data kerajaan untuk menggalakkan ketelusan dan membolehkan rakyat menjejaki aktiviti dan perbelanjaan kerajaan.

125. Memandatkan semakan kerap undang-undang sedia ada untuk menilai keberkesanannya, membenarkan kemas kini yang diperlukan.

126. Memperluaskan program seperti Ijazah Sarjana Muda Sains Citra.

127. Mengurangkan saiz kelas di sekolah dan universiti untuk meningkatkan pembelajaran peribadi dan penglibatan pelajar..

128. Membangunkan rangka kerja dasar yang komprehensif untuk pembelajaran jarak jauh kecemasan, memastikan kesinambungan pendidikan semasa krisis.

129. Mengiktiraf Sijil Mata Pelajaran Vokasional (SMPV).

130. Mewujudkan perkongsian antara universiti dan industri untuk menawarkan latihan industri berbayar yang mengutamakan pelajar berpendapatan rendah, membantu mereka memperoleh pengalaman kerja tanpa mengorbankan kestabilan kewangan.

131. Memperbaharui sistem jaminan untuk mengelakkan individu berpendapatan rendah daripada ditahan secara tidak adil semasa menunggu perbicaraan kerana ketidakmampuan mereka untuk membayar, memberi tumpuan kepada pendekatan penilaian risiko yang lebih adil.

132. Mendekriminalisasikan kesalahan kecil seperti kes curi kecil atau pemilikan dadah dalam kuantiti yang sedikit, memberi tumpuan kepada pemulihan dan bukannya hukuman untuk jenayah tanpa kekerasan.

133. Bank susu ibu

134. Menggalakkan pengeluaran dan penggunaan makanan tempatan melalui inisiatif kedaulatan makanan, mengurangkan pergantungan kepada import dan meningkatkan sistem makanan tempatan.

135. Menginstitusikan proses perundingan awam untuk pembaharuan dasar yang penting, membenarkan rakyat, NGO dan ahli akademik menyumbang maklum balas sebelum undang-undang baharu diluluskan.

136. Individu tanpa negara dibenarkan untuk belajar di sekolah dan universiti.

137. Bahasa Inggeris sebagai bahasa rasmi selain bahasa Melayu. 

138. Bahasa Melayu kekal bahasa kebangsaan. 

139. Pendidikan rendah dalam bahasa ibunda masing-masing.

140. Subjek penting mula diajar dalam dwibahasa mulai sekolah menengah. 

141. Universiti awam dan swasta mengutamakan bahasa Inggeris.

142. Pelajar perlu mempelajari bahasa antarabangsa (Inggeris), kebangsaan (Melayu) dan ibunda (Cina, Tamil dan lain-lain). Bagi pelajar Melayu, mereka boleh mengambil dua subjek bahasa sahaja, namun bebas memilih untuk mengambil subjek bahasa minoriti Malaysia.

143. Sejarah hitam Orang Asli diajar di sekolah.

144. Rombakan besar-besaran silibus Sejarah.

145. Kamus Beka Melayu

146. Mewujudkan kategori bahasa diiktiraf (Cina, Tamil dan lain-lain) serta bahasa dilindungi (bahasa minoriti).

147. Menggiatkan penterjemahan karya bahasa asing kepada bahasa Melayu.

148. Jawi dijadikan skrip Melayu kebangsaan dan diiktiraf. 

149. Bahasa isyarat sebagai bahasa ketiga (bagi murid Melayu) atau bahasa keempat (bagi murid bukan Melayu).

150. Menawarkan kelas dalam bahasa minoriti di sekolah kebangsaan bagi mengalakkan kemasukan pelajar bukan Melayu.

151. Sekolah vernakular boleh dihapuskan dengan syarat bahasa Inggeris dijadikan bahasa pengantar di sekolah kebangsaan.

152. Para doktor wajib mengambil kursus berkaitan pembuatan polisi awam. 

153. Subsidi yuran pengajian tinggi ditarik semula dan disalurkan secara bersasar kepada mereka yang benar-benar layak dalam bentuk biasiswa. 

154. Pelajar mahakaya dikehendaki membayar yuran pengajian penuh.

155. Ketua negara yang diundi secara popular

156. Ketua negara Sabah dan Sarawak layak menjadi Yang di-Pertuan Agong, namun dengan gelaran Rajah.

157. Islam dijadikan agama rasmi di peringkat negeri-negeri sahaja, dengan pengecualian Negara Sarawak dan Sabah, serta Negeri Melaka dan Pulau Pinang. Tiada agama rasmi bagi Persekutuan.

158. Kebebasan beragama bagi Muslim juga.

159. Tiada dana Persekutuan buat mana-mana agama.

160. Penetapan maksud Malaysia dari segi undang-undang supaya tiada orang yang mengatakan bahawa Malaysia = Tanah orang Melayu.

161. Penekanan kepentingan sah kaum-kaum lain.

162. Pengiktirafan bahasa minoriti sebagai bahasa kedua. 

163. Mewujudkan semula Malaya sebagai unit politik.

164. Malaysia terdiri daripada 3 unit politik—Malaya, Sabah dan Sarawak.

165. Sabah dan Sarawak diberikan autonomi yang banyak dan tinggi. Dengan ini, kurang keperluan untuk mereka mempunyai perwakilan yang terlampau ramai dalam Parlimen.

166. Kategori bahasa pribumi dan wilayah.

167. Tiada lagi kursus bahasa di universiti 

168. Kursus bahasa isyarat di universiti 

169. Latihan industri mikro

170. Meratifikasikan perjanjian antarabangsa teras berkaitan hak asasi manusia.

171. Mengharamkan penswastaan sektor penting seperti kesihatan, pendidikan, utiliti dan perkhidmatan kecemasan.

172. Mengalakkan wacana isu semasa di universiti.

173. Tiada lagi kedudukan istimewa bagi bangsa tertentu, memandangkan kesukaran menentukan status bangsa seseorang, selain untuk mengelakkan penyalahgunaan kedudukan oleh elit bangsa.

174. Kuota buat mereka yang memerlukan.

175. Semua bangsa adalah sama rata.

176. Menyokong usaha mengilangkan Lenacapavir secara generik.

177. Menjenayahkan secondhand smoke. 

178. Merokok sebagai suatu kesalahan syariah.

179. Memantapkan Program Pembangunan Siswa Sulung (SULUNG)

180. Menerima pakai pendapatan boleh guna isi rumah per kapita sebagai pendapatan bagi kelayakan mendapatkan penajaan atau bantuan kerajaan. Ini mengambil kira pendapatan boleh guna, selain tanggungan keluarga.

181. Menyediakan pinjaman pendidikan boleh ubah (PPBU) buat mereka yang ingin mengambil Diploma Pendidikan Lepasan Ijazah (DPLI).

182. Mengiktiraf bangsa seperti Chetti dan Baba Nyonya.

183. Yuran pelajar kaya tidak disubsidi.

184. Tiada yuran semasa latihan industri.

185. Pinjaman mikro boleh ubah buat pelajar latihan industri.

186. Mengiktiraf kepentingan pelajar aliran Sastera dan Vokasional.

187. Memperbanyakkan penajaan dalam bidang sains sosial.

188. Sijil Kemahiran Malaysia buat pemegang SMPV.

189. Mengambil kira bukan sahaja bilangan A bagi penajaan, tapi potensi pelajar. 

190. Penajaan bagi program pendidikan.

191. Tiada halangan bagi penyakit kronik untuk menerima penajaan. Kebolehan pesakit untuk menamatkan pengajian ditentukan oleh doktor.

192. Akta Penggal Tetap Parlimen

193. Mewajibkan pemberian kewarganegaraan kepada mereka yang lahir di Malaysia yang jika tidak diberikan, akan menjadi individu tanpa negara. Misalnya, anak kepada dua orang individu tanpa negara yang lahir di Malaysia akan diberikan kewarganegaraan secara automatik.

194. Pinjaman Pendidikan Boleh Ubah bagi golongan B40 dari segi pendapatan boleh guna per kapita.

195. Kewarganegaraan buat anak angkat.

196. Memerangi perkahwinan bawah umur.

197. Suruhanjaya Kesihatan dan Suruhanjaya Perkhidmatan Kesihatan 

198. Mewujudkan jawatan pembantu guru.

199. Mengampunkan hutang PTPTN secara bersasar.

200. IPCMC

201. Pembinaan lebih banyak hospital seperti Hospital Bahagia

202. Feri Malaysia

203. Bahasa ketiga mulai 

204. BI SPM digantikan dengan MUET

205. Cukai warisan

206. Bantuan kerajaan diselaraskan dengan label pindahan tunai 

207. Kereta Api Berkelajuan Tinggi Singapura-KL-Bangkok

208. Pilihan raya bagi majoriti Ahli Majlis PBT.

209. SJK (Inggeris). Projek rintis di Sabah dan Sarawak.

210. Program Anak Angkat

211. ASWARA → Universiti P. Ramlee

212. Bantuan komputer riba buat mahasiswa

213. Peguam Negara sebagai Menteri dan penasihat undang-undang kerajaan.

214. Memberi ruang kepada semua parti berdaftar yang akan bertanding dalam pilihan raya umum untuk bersiaran dalam saluran TV dan radio kendalian RTM, serta memastikan liputan pilihan raya oleh RTM adalah adil dan saksama.

215. Parti-parti politik yang layak akan menerima pembiayaan tahunan daripada

kerajaan.

216. Tiada lagi PLKN.

217. Program pertukaran pelajar ke Malaysia Timur.

218. Menuntut bayaran hutang iklim daripada negara kaya.

219. Meneroka model baharu Sekolah Wawasan

220. Meneroka dinar emas dan perak

221. Cukai pendapatan tinggi buat orang kaya untuk mendanai usaha ke arah pendidikan tinggi percuma.

222. Mendedahkan sejarah yang diselindung²⁰.

223. KWSP, bukan pencen, bagi ahli politik.

224. Pindahan tunai bersyarat dan tanpa syarat.

225. Baucar buku

226. Manfaat OKU turut dinikmati oleh warga emas.

227. Diskaun pengangkutan awam buat murid/pelajar/mahasiswa. 

228. Menghapuskan majlis tidak perlu seperti majlis pecah tanah.

229. Labuan dikembalikan kepada Sabah melalui referendum.

230. Orang Asli mempunyai kerusi tetap dalam Majlis Persekutuan.

231. Memasukkan peruntukan berkenaan hak kepada pendidikan dan kesihatan dalam perlembagaan untuk menjamin semua penduduk Malaysia mendapat hak tersebut, dan untuk menghalang usaha penswastaan sektor berkaitan.

232. Speaker's Corner

233. Menyelesaikan isu penukaran agama kanak-kanak dan Orang Asli.

234. Memberikan SUHAKAM kuasa untuk mengenakan penalti ke atas pelanggar hak asasi manusia.

235. Hak kepada persekitaran sihat dalam perlembagaan.

236. Kod Etika Ahli Politik

237. Pilihan raya pecat

238. Ahli Parlimen dibenarkan untuk mengusulkan RUU persendirian.

239. Laporan tahunan mengenai pelaksanaan manifesto.

240. Setiap isu wajib diundi melalui undi terbuka dan pilihan Ahli Parlimen adalah awam.

241. Pendengaran awam yang disiarkan secara langsung bagi kes-kes berprofil tinggi.

242. Undang-undang anti-SLAPP.

243. Sistem juri dengan keputusan yang tidak mengikat. Sekadar rekomendasi.

244. Pendidikan undang-undang asas buat rakyat.

245. Lembaga Belas Kasihan (Pengampunan) yang bebas dari pengaruh eksekutif. Tiada lagi pengampunan diraja.

246. Hukuman sivil setara dengan hukuman syariah, begitu juga sebaliknya bagi mengelakkan layanan berbeza antara mereka yang berbeza agama.

247. Semua bangunan wajib boleh diakses oleh OKU. Lif wajib ada.

248. Cuti hujung minggu pada hari Jumaat, Sabtu, dan Ahad.

249. Perkhidmatan kesihatan percuma di institusi kesihatan awam buat pemegang kad pelajar. 

250. Memansuhkan hukuman sebat.

251. Memansuhkan hukuman mati bagi kesalahan mengedar dadah.

252. Fatwa yang mengikat perlulah melalui proses perundangan. 

253. Tiada lagi seni bina anti-gelandangan.

254. Meminda Akta Badan-badan Berkanun (Tatatertib dan Surcaj) 2000 [Akta 605].

255. Subsidi pendidikan dan kesihatan buat golongan kaya diteruskan, tetapi kadar cukai bagi golongan ini ditingkatkan, dan jenis cukai buat mereka diperbanyakkan.

256. Semua parti politik wajib meletakkan sekurang-kurangnya 30% calon wanita dalam pilihan raya di peringkat negeri dan persekutuan. 

257. Mewajibkan majikan mendedahkan nisbah gaji antara pengurusan eksekutif tertinggi dan pekerja terendah.

258. Menjadikan marital r*pe suatu jenayah.

259. Golongan wanita dilibatkan dalam proses pembuatan fatwa.

260. Menggerakkan usaha penterjemahan buku dalam bahasa asing ke bahasa Melayu.

261. Pihak universiti wajib menyediakan elaun jika mahu mewajibkan latihan industri.

262. Tiada lagi uniform sekolah, hanya kod pakaian.

263. Mewajibkan pemberian gaji bulan ke-13 atau pembayaran upah setiap 2 minggu sekali.

264. Menu Siswa Rahmah dan Menu Rahmah diperluaskan.

265. Laluan pejalan kaki berbumbung dengan tempat duduk di sepanjang laluan.

266. Ahli Majlis Persekutuan Malaysia diundi secara undi popular terus. 7 atau lebih calon dengan undi terbanyak akan membentuk Majlis Persekutuan.

267. Setiap kerusi diagihkan kepada parti politik mengikut peratusan undi yang diterima.

268. Ranked-choice voting (RCV) atau single transferable vote (STV) bagi pemilihan ahli Majlis Persekutuan.

269. Perundangan gaji hidup (living wage).

270. Alat sokongan (cermin mata, alat pendengaran, kerusi roda dll.) percuma.

271. Kelas keibubapaan

272. Subsidi telefon pintar buat golongan kurang berkemampuan

273. Sesi pekerjaan dan persekolahan bermula lebih lewat. 

274. Menjenayahkan riba

275. Program Dermasiswa B40 dirombak dengan diperluaskan kepada golongan kurang berkemampuan yang lain. Penajaan juga akan merangkumi pelajar Ijazah Sarjana Muda. Keutamaan diberikan kepada bidang yang kurang mendapat tajaan seperti sains sosial, pendidikan dan TVET.

276. Mereka yang mempunyai penyakit hanya perlu disahkan sihat untuk meneruskan pengajian untuk layak menerima penajaan. 

277. Program Diploma Pascasiswazah Pendidikan (PDPP) diperluaskan untuk melatih guru sekolah menengah dan Kolej Tingkatan Enam. 

278. Penajaan bagi Diploma Pendidikan Lepasan Ijazah (DPLI). 

279. Tempoh jawatan YDPA dipanjangkan kepada 7 tahun.

280. Sektor-sektor penting akan dimiliknegarakan semula sekiranya mereka gagal memberikan perkhidmatan yang terbaik buat rakyat. Pampasan akan diberikan bergantung kepada keadaan.

281. Ahli institusi diraja yang menerima pendapatan dari dana awam tidak dibenarkan untuk terlibat secara langsung dalam perniagaan.

282. EIA terperinci sebelum projek penggondolan hutan atau kuari.

283. Cuti paterniti dan materniti yang sama rata. Tempoh cuti adalah bersesuaian dan jika hendak tempoh cuti lebih, sama ada bekerja dari rumah atau cuti tanpa gaji.

284. Keretapi Borneo Utara

285. Suruhanjaya Perkhidmatan Keretapi

286. UPSR dan PT3 dikendalikan oleh Majlis Peperiksaan Malaysia (MPM) jika dikembalikan. Formatnya diubah suai untuk menyerupai pendekatan modular seperti STPM. 

287. Membina lebih banyak universiti awam yang komprehensif.

288. Universiti wakaf.

289. Pemberian autonomi kepada setiap kampus UiTM. 

290. CGPA, bukan gred untuk peperiksaan sedari awal zaman persekolahan.

291. Peer assessment sebagai salah satu bentuk penilaian 

292. Penambahbaikan DidikTV

293. LRT bertingkat Pulau Pinang 

294. BRT di bandar-bandar utama dan besar 

295. Majlis Keharmonian Negara yang terdiri daripada wakil-wakil golongan minoriti seperti orang Cina, orang India, Orang Asli, wanita, OKU, pelarian, individu tidak bernegara, orang luar bandar, individu berdarah kacukan. Wakil boleh terdiri daripada seorang individu mahupun secara berkadar mengikut nisbah populasi masyarakat minoriti tersebut. 

296. Peguam Negara merupakan ahli Jemaah Menteri sebagai Menteri Undang-undang.

297. ASEAN menjadi Kesatuan Asia Tenggara atau Southeast Asian Union (SEAU)

298. Dasar Nasionalisasi Negara 

299. Ketua Setiausaha Negara, Panglima Angkatan Tentera, Ketua Polis Negara, Gabenor Bank Negara sebagai ahli Jemaah Menteri secara ex-officio.

300. Presiden Majlis Persekutuan Malaysia digelar Bendahara Malaysia.

311. Ketua Polis Negara digelar Temenggung.

312. Suruhanjaya Siasatan Diraja bagi isu ketiadawarganegaraan.

313. Suruhanjaya Media

314. Majoriti 2/3 oleh Perhimpunan Agung Pertubuhan Bangsa-bangsa Bersatu boleh mengatasi kuasa veto Majlis Keselamatan PBB.

315. Sistem pengundian elektronik di Parlimen

316. Kondom percuma 

317. Rumah kedai era Kesultanan Melayu Melaka

318. Menjenayahkan Female Genital Mutilation (FGM)

319. Pendidikan pra-sekolah diwajibkan

320. Subsidi lesen kereta dan motosikal

321. Penanaman semula paya bakau

322. Kod pakaian Barat didenormalisasikan

323. Mengehadkan pembinaan masjid. Wang sumbangan pembinaan masjid disalurkan semula untuk pembinaan infrastruktur awam. 

324. Portfolio Menteri di JPM (Undang-undang dan Reformasi Institusi) digantikan dengan portfolio Menteri Undang-undang merangkap Peguam Negara.

325. Hal ehwal agama Islam ditadbir sendiri oleh orang Islam tanpa melibatkan dana daripada Kerajaan Persekutuan. Portfolio Menteri di JPM (Hal Ehwal Agama) dimansuhkan.

326. Tiada lagi Menteri Tugas-tugas Khas dan Menteri tanpa Portfolio

327. Pelantikan Menteri wajib melalui Parlimen

328. Kerabat diraja yang menerima saraan daripada kerajaan tidak dibenarkan memegang apa-apa jawatan yang baginya ada apa-apa saraan. Jika mereka degil, mereka tidak akan menerima sebarang saraan daripada kerajaan dan hendaklah terhenti daripada menjadi kerabat diraja. 

329. Kewarganegaraan ASEAN

330. Parlimen ASEAN

331. Bank Pusat ASEAN

332. Pengharaman bentuk denda sekolah melampau 

333. Perundangan bahasa mudah 

334. Undang-undang Romeo dan Juliet yang tidak mendefinisikan hubungan antara mereka yang bawah umur dengan yang lebih tuanamun tidak melebihi 3 tahun senggang umur dibenarkan dari segi undang-undang. Misalnya, individu berumur 16 tahun dengan individu yang berumur 19 tahun boleh mempunyai hubungan tanpa dikira sebagai r*gol statutori. 

335. Dekriminalisasi kerja s*ks. 

336. Undang-undang Megan. Daftar Maklumat Penjenayah S*ks

337. Undang-undang Clare. Membenarkan seseorang untuk menyemak sama ada bakal pasangan mereka merupakan pendera atau tidak.

338. Kadar cukai pendapatan minimum 2.5%

339. Diyya (duit darah) bagi menggantikan hukuman mati

340. Memandatkan undi belah bahagian bagi semua urusan Parlimen.

341. Bahasa Melayu > Bahasa Malaysia

342. Ahli Majlis Persekutuan dipanggil "Ahli."

343. Baba dan Nyonya, Chetti dan kaum lain diiktiraf sebagai bangsa barbanding "Lain-lain."

344. Pewujudan Mahkamah Bumiputera 

345. Hukuman sebat di khalayak ramai dimansuhkan.

346. Undang-undang pengecas sejagat

347. LRT Ipoh

348. Haiwan khidmat

349. Sistem pembayaran tol tanpa palang.

350. Tiada lagi undian secara "bloc" di Parlimen.

351. Yang di-Pertua Dewan Rakyat hanya boleh dicalonkan oleh pihak pembangkang.

352. Pertunjukan dron bagi menggantikan bunga api. 

353. Tiada pembangunan di habitat haiwan liar tanpa pelan pemindahan.

354. Koridor hidupan liar²¹

355. Pendidikan mengenali propaganda dan berita palsu²²

356. "Confirmation hearing" bagi jawatan utama dalam kerajaan disiarkan secara langsung²³.

357. Tambah nilai TnG secara atas talian

358. Ahli politik tidak dibenarkan untuk memegang jawatan sebagai ahli lembaga pengarah universiti.

359. Pilihan raya pecat

360. Pendakwa Raya melaporkan kepada Parlimen

361. Penubuhan Pejabat Pendakwaan Awam dan pelantikan Pengarah Pendakwaan Awam.

362. Suruhanjaya Pendakwaan Awam

363. Mewajibkan pengisytiharan konflik kepentingan. Kegagalan akan membawa kepada hukuman.

364. Pemotongan gaji automatik dan mandatori bagi tujuan nafkah 

365. Daftar Perkahwinan yang terbuka buat orang awam untuk mengelakkan skandal

366. Pemansuhan JAKIM yang redundant dengan JAIN.

367. Penubuhan Badan Pensijilan Halal swasta bagi menggantikan fungsi JAKIM

368. Tiada lagi bajet bagi tujuan keagamaan, kecuali datang daripada wang umat Islam atau penganut agama lain sendiri.

369. Kadar tambang maksimum e-hailing semasa waktu puncak

370. Memandatkan justifikasi kenaikan tambang seperti keadaan cuaca mahupun waktu puncak

371. Mengisytiharkan darurat iklim

372. Akaun simpanan kanak-kanak sejagat dengan sumbangan daripada kerajaan 

373. Sistem kredit sosial

374. Nasionalisasi bangunan kosong

375. Menukar pusat beli-belah terbiar kepada kawasan perumahan untuk gelandangan 

376. Dana Bantuan Kemanusiaan

377. Tabung Pembaikan Iklim Antarabangsa 

378. Syarikat-syarikat multinasional diiktiraf sebagai "negara" 

379. Sistem Pelindung Awam

380. Pelajar ditawarkan pelbagai universiti jika layak apabila memohon UPU dan berhak memilih yang mereka minat

381. Polisi 1 pensyarah untuk setiap 30 orang mahasiswa

382. Permohonan melalui UPU dua kali setahun

383. Elaun kepada pelajar Mata Pelajaran Vokasional (MPV).

384. Elaun bulanan buat mahasiswa memerlukan 

385. Penggunaan AI untuk mencadangkan kursus sesuai buat pelajar

386. Pewujudan e-portfolio ala-ala LinkedIn secara automatik sejak zaman sekolah untuk permohonan melalui UPU dan permohonan pekerjaan. Menyenaraikan program dan aktiviti yang disertai secara automatik. 

387. Tiada lagi peraturan universiti yang tidak masuk dek akal seperti larangan berambut panjang

388. Padang golf dijadikan taman awam

389. Tiada lagi pembinaan masjid baru tanpa kajian untuk mengelakkan masjid terbiar selain pembaziran sumber

390. Makanan boleh dimakan dilarang daripada dibuang.

391. Pemprosesan semula lebihan makanan, seperti roti menjadi serbuk roti, dan sayur layu menjadi baja.

392. Had umur minimum berkhatan ialah 16-18 tahun. 

393. Khatan kanak-kanak tanpa keperluan kesihatan mendesak atau kebenaran kanak-kanak dijenayahkan sebagai penderaan.

394. Memansuhkan SOSMA.

395. Congestion pricing 

396. Tiada lagi penamaan tempat seperti hospital atau jalan raya sempena mana-mana individu. 

397. Dana Pembangunan Mampan yang disumbangkan oleh negara-negara yang mendapat manfaat daripada kolonialisme seperti United Kingdom. 

398. Penukaran nama tempat-tempat yang bernama kolonial kepada nama tempatan.

399. Penstrukturan semula kurikulum sejarah khususnya yang mengagung-agungkan penjajah dan menampakkan pejuang kemerdekaan sebagai penjahat.

400. Tindakan undang-undang terhadap bekas penjajah. 

401. Laut China Selatan dinamakan semula sebagai Laut Asia Tenggara.

402. Tiada lagi perkataan bahasa Inggeris yang diMelayukan kecuali benar-benar perlu.

403. Tiada lagi pemolisan moral

404. Sistem rating makanan bazar Ramadan. Vendor dengan penilaian rendah dilarang berniaga. 

405.  Undang-undang kecil mewajibkan penyediaan stesen pengecasan 

406. Polisi berkaitan USB Type-C seperti Kesatuan Eropah.

407. Air minuman pancut percuma di kawasan awam

408. Memansuhkan hukuman rotan di sekolah 

409. RCI Kematian dalam Tahanan

410. Hak menukar agama 

411. Menubuhkan Pejabat Belanjawan Parlimen 

412. Memandatkan pra-pegun sebelum penyembelihan

413. Menjenayahkan pemakanan paksa ke atas haiwan

414. Kad Pengenalan untuk haiwan peliharaan 

415. Melarang penjualan haiwan peliharaan bagi tujuan komersial

416. Kempen "Adopt, Don't Shop"

417. Suruhanjaya Kebajikan Haiwan

418. Skim Insurans Haiwan Peliharaan 

419. Menjenayahkan pewarnaan haiwan

420. Tribunal Hak Asasi Haiwan

421. Mengiktiraf hak haiwan dalam Perlembagaan Persekutuan 

422. Syarat ruang minimum bagi penempatan haiwan

423. Mempromosikan daging buatan makmal dan berasaskan tumbuh-tumbuhan.

424. Penarikan semula gelaran mereka yang korup

425. Tiada lagi sistem gelaran kehormat 

426. Kontrak sosial untuk Raja-raja Melayu

427. Tiada lagi penggunaan gelaran kehormat dalam dokumen rasmi kerajaan

428. Tiada lagi kata-kata aluan panjang berjela.

429. Pejabat Belanjawan Parlimen

430. Larangan pengiklanan makanan ringan/segera kepada kanak-kanak.

431. Kempen mangkuk tingkat 

432. Peluasan jaringan beca di Bukit Bintang

433. Jawatankuasa Pemantauan Manifesto di peringkat Parlimen

434. Tiada lagi majlis pelancaran oleh VIP bagi inisiatif kecil. Cukup hanya pengumuman di media sosial. Tiada lagi banner muka VIP, tiada lagi plakad kunci, sumbangan.

435. Mewajibkan para majikan menyediakan buku berkenaan hak pekerja untuk diberikan kepada mereka

436. Mewajibkan pemaju membinan pejalan kaki selebar sekurang-kurangnya lima kaki berbumbung dan bebas halangan yang terhubung dengan stesen bas.

437. Program Pertukaran Pelajar SJK dan SK

438. Sistem "Public Defender" untuk mereka yang tiada peguam 

439. Proses soal siasat polis wajib dirakam dan disaksikan oleh peguam

440. Laporan audit forensik Sapura Energy dibentangkan kepada Parlimen dan diterbitkan kepada orang awam

441. Memiliknegarakan Sapura Energy 

442. Sebarang bailout perlu melalui Parlimen. Jika memerlukan kelulusan segera, kelulusan sekurang-kurangnya oleh Jawatankuasa Pilihan Khas Parlimen adalah diperlukan.

443. Syarikat yang memohon bailout perlulah hadir ke Parlimen atau sesi pendengaran awam yang disiarkan secara langsung untuk menjawab soalan. 

444. Tiada lagi hak penamaan korporat.

445. Skim Jaminan Pendapatan Asas (UBI) bagi suri rumah.

446. Sejumlah elektrik dan air secara percuma kepada isi rumah berdasarkan saiz. 

447. Elaun Sara Hidup buat mahasiswa miskin

448. Kerja domestik tidak berbayar dimasukkan dalam indikator ekonomi.

449. Program Perumahan Kongsi dengan perkongsian ruang dapur, penjagaan anak dan dobi.

450. Subsidi PrEP dan ART.

451. Penjara dinamakan semula sebagai pusat rehabilitasi 

452. Internet asas percuma 50GB sebulan 

453. Meminda Kanun Keseksaan untuk menjenayahkan r*gol terhadap semua jantina.

454. Mengiktiraf semua bentuk p*netrasi (mulut, d*bur, z*kar, f*raj, p*netrasi kendiri secara paksaan) tanpa kebenaran dengan mana-mana bahagian badan atau objek sebagai r*gol. 

455. Mengiktiraf r*gol melalui proksi sebagai jenayah.

456. Mewujudkan persekitaran sesuai untuk individu buta warna memandu dan bukannya melarang mereka daripada memandu secara terus.

457. Mengehadkan pendaftaran nama kanak-kanak kepada maksimum 2 patah perkataan

458. Hak untuk menukar nama secara mudah

ORANG MELAYU JUGA PELIK

Baru-baru ini, Astro AWANI melaporkan satu kenyataan dari Ketua Pengarah (KP) Dewan Bahasa dan Pustaka (DBP), Dr. Hazami Jahari, yang menyatakan bahawa sikap segan rakyat Malaysia terhadap penggunaan bahasa kebangsaan, iaitu bahasa Melayu, adalah sesuatu yang mengejutkan. Menurut beliau, sikap ini mencerminkan masalah penjajahan minda dan kekurangan keyakinan terhadap bahasa Melayu, seolah-olah bahasa tersebut tidak mempunyai nilai ekonomi atau kualiti yang setara dengan bahasa lain.

Kenyataan beliau ini mendapat perhatian yang meluas, terutamanya daripada golongan nasionalis yang menggunakan hujah ini sebagai peluru untuk menyerang kumpulan tertentu, terutamanya orang bukan Melayu, yang dianggap segan untuk menggunakan bahasa Melayu. Walau bagaimanapun, jika kita meneliti dengan lebih mendalam, kita akan mendapati bahawa masalah ini bukan hanya terhad kepada golongan bukan Melayu sahaja.

Masih terdapat sifat malu terhadap penggunaan bahasa kebangsaan dalam konteks yang lebih luas dalam kalangan orang Melayu itu sendiri. Sebagai contoh, banyak perkataan yang dipinjam dari bahasa Inggeris seperti "eksesais" yang sebenarnya sudah ada padanan dalam bahasa Melayu, selain penggunaan bahasa rojak. Mengapa segan menggunakan perkataan sedia ada yang lebih sesuai dan membawa makna yang lebih jelas? Selain itu, kita juga melihat pengaruh bahasa Indonesia dalam perbendaharaan kata rasmi. Adakah ini bermaksud bahasa Melayu tempatan kekurangan daya cipta, atau adakah kita sekadar malas untuk mengangkat istilah tempatan? Alasan bahawa bahasa perlu berkembang dengan menerima pengaruh luar memang wajar, namun mengapa kosa kata asing ini dipilih, sedangkan dialek tempatan atau kata asli jarang digunakan? 

Kedua, golongan nasionalis Melayu yang menekankan kepentingan penggunaan bahasa kebangsaan, seringkali melupakan bahawa di negara-negara lain, masyarakat Melayu, seperti di Thailand, masih mempertahankan penggunaan bahasa Melayu walaupun mereka adalah minoriti di sana. Mengapa golongan nasionalis ini tidak bertanya mengapa orang Melayu di negara tersebut masih menggunakan bahasa Melayu dan bukannya bahasa Thai, yang merupakan bahasa dominan di negara itu? Hal ini menimbulkan persoalan tentang sejauh mana nasionalisme yang mereka perjuangkan benar-benar mencerminkan penghormatan terhadap bahasa kebangsaan di luar Malaysia. 

Terdapat juga beberapa orang yang mengambil kesempatan ini untuk mengemukakan kritikan terhadap sekolah vernakular yang dianggap tidak memartabatkan bahasa kebangsaan. Sering kali sekolah vernakular dijadikan kambing hitam dalam isu pemartabatan bahasa kebangsaan. Namun, jika kita melihat kepada institusi pengajian tinggi awam terbesar di Malaysia, Universiti Teknologi MARA (UiTM), kita akan mendapati bahawa bahasa Inggeris digunakan secara meluas dalam pengajaran dan pembelajaran di sana. Tidakkah ini menunjukkan satu paradoks dalam perjuangan untuk memartabatkan bahasa Melayu? Golongan nasionalis jarang mengkritik UiTM walaupun ia bercanggah dengan retorik mereka. Jika benar mahu memartabatkan bahasa Melayu, mengapa tiada usaha konkrit untuk menjadikan bahasa Melayu sebagai bahasa pengantar utama di UiTM?

Sedikit selingan, ujian bahasa Inggeris juga dijadikan antara prasyarat wajib untuk melanjutkan pengajian di peringkat ijazah sarjana muda, dan bukannya ujian bahasa Melayu.

KP DBP memetik Thailand, Jepun, dan Perancis sebagai contoh negara yang berjaya memartabatkan bahasa kebangsaan mereka. Namun, membandingkan Malaysia dengan negara-negara ini adalah tidak tepat kerana latar belakang sejarah dan demografi yang berbeza. Thailand dan Jepun merupakan negara yang homogen, manakala Malaysia adalah negara majmuk dengan pelbagai etnik, budaya, dan bahasa. 

Masalah "segan" menggunakan bahasa kebangsaan bukanlah isu satu kaum, tetapi masalah kolektif yang melibatkan semua lapisan masyarakat, termasuk mereka yang paling lantang bersuara. Jika DBP dan golongan nasionalis benar-benar mahu memartabatkan bahasa Melayu, mereka perlu terlebih dahulu menyelesaikan paradoks yang wujud dalam sistem sedia ada.

DEMOKRASI: CUKUP ADILKAH IA?

Pengenalan: Adilkah Sistem Demokrasi Kita?

Pernah tak korang terfikir, amalan demokrasi yang kita amalkan sekarang ini, khususnya dalam pemilihan wakil rakyat melalui pilihan raya, adil atau tidak? Pada pandangan aku, sistem yang ada sekarang ini kelihatan adil di permukaan, tetapi apabila kita kaji lebih mendalam, terdapat banyak kekurangan yang perlu diatasi.

Pilihan raya memberi hak kepada rakyat untuk memilih pemimpin mereka. Secara asasnya, ia memberi kuasa kepada rakyat untuk menentukan siapa yang akan mewakili mereka dalam kerajaan. Namun, sejauh mana sistem ini benar-benar adil?

Sistem Pilihan Raya: Adil di Permukaan, Tetapi...

Secara teorinya, sistem pilihan raya memberikan peluang kepada sesiapa sahaja untuk bertanding dan memilih pemimpin mereka. Ia kelihatan seperti sistem yang adil kerana hanya pemimpin yang mendapat undian terbanyak daripada rakyat yang akan dipilih. Tapi, realitinya, hanya segelintir individu yang mempunyai sumber kewangan dan rangkaian yang kuat yang mampu bertanding.

Mengapa begitu? Untuk menjadi calon dalam pilihan raya, bukan sahaja perlu ada wang yang banyak untuk membiayai kempen, tetapi juga perlu ada hubungan yang baik dengan golongan elit atau mereka yang berkuasa. Keadaan ini menjadikan golongan tertentu lebih berpeluang untuk memegang jawatan, sementara mereka yang kurang bernasib baik tidak mendapat peluang yang sama.

Walaupun rakyat yang mengundi, ini tidak bermakna mereka yang dipilih semestinya layak memegang jawatan tersebut. Adakah sistem ini benar-benar memastikan wakil rakyat yang dipilih benar-benar mewakili keperluan dan kehendak semua lapisan masyarakat, atau sekadar wakil golongan tertentu yang mempunyai akses ke sumber daya?

Alternatif: Sistem Pemilihan Secara Rawak (Sortition)

Sistem pemilihan secara rawak, yang pernah digunakan di zaman awal kelahiran demokrasi di Athens, mungkin merupakan jawapan yang lebih adil. Pada waktu itu, wakil rakyat tidak dipilih melalui pilihan raya yang memerlukan kempen besar dan sokongan kewangan. Sebaliknya, mereka dipilih secara rawak melalui cabutan, yang membolehkan sesiapa sahaja, tanpa mengira kedudukan sosial atau kekayaan, menjadi politikus.

Dengan menggunakan sistem ini, sesiapa sahaja yang berkeinginan untuk berkhidmat dalam kerajaan dapat diberi peluang yang sama tanpa perlu bergantung pada kekayaan atau hubungan. Konsep ini juga memberikan peluang untuk melibatkan lebih ramai individu daripada latar belakang yang berbeza dalam proses pembuatan keputusan, sekaligus memastikan suara semua golongan didengar.

Analisis: Mengapakah Kita Perlu Pertimbangkan Sistem Ini?

Kelebihan utama sistem pemilihan secara rawak adalah inklusiviti. Ia memberi peluang kepada lebih ramai individu daripada pelbagai latar belakang untuk terlibat dalam politik. Ia juga mengurangkan pengaruh wang dan hubungan dalam politik, yang sering menjadi faktor penyumbang kepada ketidakadilan dalam pemilihan wakil rakyat. Dengan menggunakan cabutan rawak, peluang untuk dipilih tidak terhad kepada mereka yang mempunyai sumber daya yang besar atau hubungan politik yang kuat.

Namun, ada juga kekurangannya. Pilihan rawak boleh membawa kepada pemilihan individu yang tidak mempunyai kemahiran atau pengalaman dalam mentadbir kerajaan. Ini boleh menyebabkan masalah dalam pengurusan dan dasar yang tidak efektif. Oleh itu, sistem ini perlu diubah suai supaya mereka yang ingin bertanding harus melalui beberapa proses penapisan atau kelayakan sebelum dipilih secara rawak.

Wajarkah Sistem Ini Diterapkan di Malaysia?

Bercakap tentang Malaysia, adakah sistem pemilihan secara rawak sesuai dengan konteks negara kita? Pada pandangan aku, walaupun agak sukar untuk diterima oleh masyarakat yang sudah terbiasa dengan sistem pilihan raya tradisional, sistem rawak ini boleh dijadikan sebagai alternatif yang menarik untuk memerangi ketidakadilan dalam politik.

Sebagai contoh, kita boleh mencadangkan supaya individu yang berminat untuk bertanding mengemukakan nama mereka terlebih dahulu, kemudian dipilih secara rawak melalui cabutan, tetapi dengan penapisan kriteria tertentu. Ini akan memastikan hanya individu yang layak dan berkemampuan dipilih, tanpa perlu bergantung sepenuhnya pada wang atau hubungan.

Kesimpulan: Masa Depan Demokrasi di Malaysia

Sistem demokrasi kita sekarang mungkin kelihatan adil pada permukaannya, tetapi apabila dikaji lebih dalam, ia jelas memerlukan penambahbaikan. Sistem pilihan raya yang berteraskan kekuatan wang dan hubungan mencipta ketidaksamarataan dalam peluang politik. Oleh itu, mempertimbangkan sistem pemilihan secara rawak atau "sortition" mungkin menjadi langkah ke arah yang lebih adil dan inklusif, yang memberi peluang kepada lebih ramai individu untuk terlibat dalam proses pembuatan keputusan.

Adakah Malaysia siap untuk mempertimbangkan sistem ini? Itu adalah persoalan besar yang perlu kita fikirkan bersama. Namun, sudah tiba masanya untuk kita memikirkan semula bagaimana kita memilih wakil rakyat dan memeriksa semula adil atau tidaknya sistem yang ada. Mungkin sistem ini boleh digunakan untuk merealisasikan penghidupan semula pilihan raya kerajaan tempatan di Malaysia!

Apa pendapat kalian? Wajarkah sistem pemilihan secara rawak diperkenalkan di Malaysia? Kongsikan pandangan kalian di ruangan komen!

DASAR NASIONALISASI

Percaya atau tidak, antara cita-cita yang masih aku cita-citakan adalah untuk bekerja dengan Keretapi Tanah Melayu Berhad (KTMB). Dia punya "suasano" tu seronok. Namun, di sebalik semua itu, aku tak dapat menafikan bahawa ada banyak aspek perkhidmatan KTMB yang perlu ditambah baik.

Dalam entri kali ini, aku ingin mengulas tentang bagaimana kita boleh memperbaiki perkhidmatan KTMB. Salah satu cara yang aku percaya paling berkesan ialah dengan menjadikan KTMB milik negara semula. Dalam erti kata lain, nasionalisasi semula KTMB.

Jika dahulu, perkhidmatan kereta api merupakan antara sektor awam utama dalam negara. Ia memiliki suruhanjaya perkhidmatannya yang tersendiri. Sektor kesihatan pun tidak mempunyai suruhanjaya perkhidmatan mereka sendiri.

KTMB merupakan salah satu produk Dasar Penswastaan yang diperkenalkan oleh Tun Dr. Mahathir pada era 1980-an. Dasar ini dilaksanakan kononnya untuk mengurangkan beban kewangan kerajaan dan meningkatkan kecekapan perkhidmatan. Sektor-sektor lain yang turut menjadi mangsa dasar ini termasuk telekomunikasi, elektrik, dan pos.

Namun, setelah berdekad-dekad, persoalan utama masih kekal: Adakah penswastaan benar-benar mengurangkan beban kewangan kerajaan dan meningkatkan kecekapan?

Hakikatnya, jawapan kepada persoalan ini tidaklah begitu meyakinkan. Sebaliknya, penswastaan sering kali hanya mengalihkan masalah kewangan kerajaan kepada rakyat biasa. Perkhidmatan yang dahulunya mampu milik kini menjadi semakin mahal, tetapi kualitinya tidak seiring dengan harga yang dibayar.

Lebih menyedihkan, kini kita melihat pemimpin generasi "baharu" seperti Dato' Seri Anwar Ibrahim mengulangi langkah serupa dengan mencadangkan penswastaan sektor penting seperti kesihatan dan pendidikan.

Penswastaan sering disokong dengan alasan untuk "mengurangkan beban kewangan kerajaan." Namun, bagi aku, alasan ini sudah tidak relevan lagi. Ia hanyalah alasan lapuk yang digunakan untuk mengaburi mata rakyat.

Sebenarnya, sektor seperti pendidikan, kesihatan, telekomunikasi, dan kereta api merupakan sektor terpenting dalam pembangunan negara. Beban kewangan tidak seharusnya menjadi alasan untuk menswastakan sektor ini. Sebaliknya, kerajaan perlu lebih kreatif dalam mencari pendapatan tambahan untuk menampung keperluan sektor awam dan bukannya mengambil jalan pintas dan malas dengan menswastakan mereka.

Dengan memindahkan hak milik sektor-sektor ini kepada entiti swasta, fokus perkhidmatan sering kali berubah daripada kepentingan rakyat kepada mengaut keuntungan. Contohnya, sektor telekomunikasi dan kereta api hari ini mengenakan kos yang tinggi kepada pengguna, tetapi kualiti perkhidmatannya masih mengecewakan.

Aku yakin ramai rakyat Malaysia berkongsi rasa geram apabila terpaksa membayar harga mahal untuk perkhidmatan yang kurang memuaskan. Jika penswastaan benar-benar meningkatkan kecekapan, mengapa kita masih berdepan isu kelewatan, gangguan perkhidmatan, dan kekurangan infrastruktur yang menyeluruh?

Sudah tiba masanya untuk kita mengakui bahawa Dasar Penswastaan telah gagal memenuhi matlamat asalnya. Oleh itu, satu Dasar Nasionalisasi perlu diperkenalkan untuk mengambil semula kawalan sektor-sektor strategik ini di bawah kerajaan.

Dengan nasionalisasi, sektor-sektor ini boleh kembali kepada matlamat asalnya, iaitu memberikan perkhidmatan berkualiti pada kos yang berpatutan kepada rakyat tanpa tekanan untuk menjana keuntungan. Sektor-sektor ini juga dapat dirancang dengan lebih baik untuk menyokong pembangunan ekonomi dan sosial jangka panjang.

Nasionalisasi bukanlah sesuatu yang mudah, tetapi ia adalah langkah yang perlu untuk memastikan kepentingan rakyat terus diutamakan.

Aku percaya, KTMB dan sektor-sektor penting lain harus kembali menjadi milik negara. Langkah ini bukan sahaja akan meningkatkan kualiti perkhidmatan, tetapi juga mengembalikan kepercayaan rakyat terhadap fungsi sektor awam.

Kerajaan perlu sedar bahawa penswastaan bukanlah penyelesaian untuk segala masalah. Sebaliknya, usaha gigih untuk memperbaiki pengurusan kewangan dan menambah pendapatan negara adalah jalan yang lebih bertanggungjawab.

Aku berharap suatu hari nanti, KTMB bukan sahaja menjadi simbol nostalgia, tetapi juga contoh kejayaan sebuah sektor awam yang benar-benar berkhidmat untuk rakyat.